Şimdi de blog sansürü

Okuyacağınız bu yazıyı BThaber’de (s:694), 3 – 9 Kasım 2008 tarihinde yayınlamışım. O zaman da blogger engellenmişti. Şimdi yeniden engellendi. Yine Digitürk tarafından! Ben de aynı kirli ırmakta habire yıkandığımız bu ülkede bu yazıyı yeniden yayınlamakta bir sakınca görmedim. Yazının orijinali blogspot’da yayınlandığından, bari kapatılana kadar, buraya, WordPress’e alayım dedim. Buyrun:

Özgür Müziğe Dokunma! MÜ-YAP’a Protesto Hareketine Katıl!

“Bu eylemi müzik endüstrisinin çıkarlarının, toplumun ve müzisyenlerin çıkarlarıyla uyuşmadığını , endüstrinin toplumun çıkarlarına aykırı hareket ettiğini göstermek ve bir kamuoyu bilinci oluşturabilmek için yaptık.
Lütfen müzik endüstrisinin temsilcilerine inanmayalım, bize yalan söylüyorlar!”

Şehrin yaşlı adamı: William S. Burroughs

(Express Dergisi, 1996)

Dilin serüveni, “başlangıçta varolduğu iddia edilen Söz”den kitle iletişim araçlarına, bir özgürlük yitiminin tarihidir. ‘Bütün denetim sistemleri’ni ve ‘Gerçeklik Stüdyosu’nu sarsmak gerek! ‘Konuşmak, yalan söylemektir’ diyen Burroughs, okuruna karşı dürüst olabilmek, ‘konuşmamak’ için ‘cut-up’ tekniğine yönelir… “Aslında bütün yazılar, kulak kabartılmış oyunların ve ekonomik davranışların cut-up’larıdırlar.” Yani ‘duyuların sistematik bozumu’… Bu bir “silip yeniden-yazma operasyonu”dur. “Yazgı yazılıdır… Yazgıya meydan okumak istiyorsan, sözcükleri kes. Bırak yeni bir dünya kursunlar”…

Amerika’da hakikat avı: Richard Brautigan

Richard Brautigan

Roll Dergisi, S.2, Aralık 1996

“O kadar güzelsin ki, yağmur başladı.”
Richard Brautigan

Richard Brautigan (1935, Washington, Tacoma – 1984, Bolinas, Marin County). Amerikalı hakikat avcısı. Avın anlamını tuttuklarının toplamında aramadı. Avcılığı “başarı”yla ölçmedi. Avlanmak, yalnızca bir yaşama biçimiydi. Irmaktan ırmağa, balıktan balığa, günlüğünü tuttuğu avı bir hayat topografyası oldu çıktı, kendisi de avının avladığı avcı, bir hayat balığı.

Roger Gilbert-Lecomte ve “Büyük Oyun” – II / Bir Yoksunluk Krizi Olarak Hayat

(kitap-lik, S: 27, Mayıs – Haziran 1997, Yapı Kredi yayınları, sf. 28 – 31; Yazının orijinali ve konuyla ilgili Hüseyin Alptekin ile birlikte yazdığımız diğer yazılara http://www.ozguruckan.com/makaleler/makaleler-2 adresinde görüntülenebilir/indirilebilir pdf formatında erişebilirsiniz.)

Hüseyin B. Alptekin ile birlikte

Lecomte, “Oluş’a ve Kaos’ a ait olan ve onlardan gelen hakiki şiiri bulmuş”tur. “Kaynağını her zaman gerçek lirizmde bulan bu organik tona, bu yırtılmış organlann atmosferine, bu nemli, yakıcı fetüs havasına yeniden kavuşur. ( .. .) Roger Gilbert-Lecomte, Uzakdoğu geleneğinin en yüksek kutsal şairlerinin örneğini izleyerek, eserinde metafizik ve şiiri özdeşleştirir. İmgelerin oluş’taki kaynağına dek çıkar; aşk gibi, ölüm gibi, lirizmin de aynı şiddet dolu kaynaktan çıktığını ve böylece bizi de bu kaynağa yaklaştırdığını bilir. Roger Gilbert-Lecomte’un şiirinde, kayıp bir geleneğe duyulan özlem ve Jacob Bœhme ya da Novalis’in yazılarında tehditkâr bir tonla gürleyen bazı büyük mistik çığlıkların uzak yankısı var’. (Antonin Artaud)

Rimbaud Burcunda Bir “Büyük Oyun” – I

(Kitap-lık Dergisi, S: 26, Mart – Nisan 1997, Yapı Kredi Yayınları, sf. 26 – 30; Yazının orijinali ve konuyla ilgili Hüseyin Alptekin ile birlikte yazdığımız diğer yazılara adresinde http://www.ozguruckan.com/makaleler/makaleler-2 görüntülenebilir/indirilebilir pdf formatında erişebilirsiniz.)

Hüseyin Alptekin’in anısına…

“Büyük Oyun” (Le Grand Jeu), 1928 – 1930 arasında ancak üç sayısı yayımlanabilen bir derginin çevresinde kurulup dağılan bir “hareket”in, bir “akım”ın adı olarak geçti tarihe ve grubun hedeflerinin tutkulu görkemiyle karşılaştırıldığında, şimdilik yalnızca edebiyat, sanat ve düşünce tarihinde göreli olarak “küçük” bir yer bulmuş görünüyor. Rimbaud’nun çocuklarının “kaybederken kazandıkları” Büyük Oyun’un hak ettiği ilgiyi bir gün yeniden göreceğini umuyorum.

68 – 98: “Kaotik Retorik”

(Sanat Dünyamız, S: 67, Yıl: 1998, “Dosya: Performans”, sf. 197-201.)

[Oldukça “eski” olan bu yazıyı yeniden yayımlıyorum, çünkü hem performans sanatı konusunda hala yeterince söylem üretilmiş değil hem de yazıda sergilediğim yönelim hala tazeliğini koruyor.]

“Yaratıcı Yıkım”

Sanayi devriminin neo-liberal paradigmasının, emperyal ulus-devlet kapitalizminin çöküşünü yaşıyoruz. Sistemik çöküş yapısal dönüşüm getirecek. Yaratıcı yıkım…

Özgür Uçkan BThaber köşe yazıları (2003 – Mayıs 2009)

Makinedeki Hayalet: Ağ ve Sanat

rh+ Sanart, Eylül 2008, S: 54, sf. 20-25

Hareket halinde bir ‘plastik’, kaygan, çoğulluklar arasında kayan çoğul bir dil, kurallarıyla değil değişkenliğiyle belirlenen ‘intermedial’ bir gramer… ‘Düşünceyi harekete geçirmek’ için, intermedial bir (plastik) grameri sürekli, her defasında başka bir tarzda yeniden keşfeden, sistemleşmiş olmayı umursamayan düşünceyi eyleme dökerek sürekli tecrübe eden bir dil, bir sanat… Terimin durağan anlamını içinden mayınlayan canlı bir “plastik”. Eylemde… Kuvvesinin farkında bir “fiil”. Düşünceyi hayati bir hakikat duyumuyla tecrübe eden bir “sanatsal” ifade… Başarı ya da sonuç gibi ölçütlerle iş görmeyen, tecrübeyi göze alan, eski tekerlek izlerinin kolaylığını bir yana bırakıp kendi açtığı yolda ilerleyen; yolunu yürürken, yolda kuran bir “göçebe” (sanat, politika, ekonomi, kültür)… Geçtiği yere temiz hava dolar. Arada olup, aradan geçerek, ikilemlerden kurtulup, kendi göçebe “yer”ini, “yersizyurdsuzlaşma vektörleri” ve arzuyla belirlenen “kaçış çizgileri” üzerinde kuran göçebe bir diller çoğulluğu…
Göçebe kalın… Ağa girin ve hayaletle etkileşin…